Το θέμα του μαθητικού διαγωνισμού φωτογραφίας είναι :
"Το Πρωτομαγιάτικο Στεφάνι & Η Ανοιξιάτικη Σύρα".
Η διοργάνωση του διαγωνισμού γίνεται σε συνεργασία των τμημάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης & Αγωγής Υγείας Β/θμίας Εκπαίδευσης Ν. Κυκλάδων, της Σχολικής Συμβούλου των Φιλολόγων στις Κυκλάδες κ. Μαρίας Βασιλάκη και του Βιομηχανικού Μουσείου Ερμούπολης.
Η συμμετοχή του Σχολείου μας είναι φωτογραφίες από τις μαθήτριες Λίλας Κρεατσούλα και τις Νίκης Καβουρίδη μέλη της φωτογραφικής ομάδας LUMIERE . Για κάθε φωτογραφία υπάρχει και συνοδευτικό κείμενο που την πλαισιώνει.
φωτογραφία 1, Λίλας Κρεατσούλα.
Η αγάπη για τη φύση…
Ποια αγάπη;… αφού δείχνουμε τσεκούρια.
Μια κομμένη παπαρούνα στο λιβάδι…
Υπάρχουν στιγμές που δεν υπάρχει σεβασμός.
Κι αν υπάρχει;
Είναι λίγος.
Κομμένος κορμός… Θλίψη…
Άραγε που πάει ο κόσμος μας;
Υπάρχει ελπίδα;… που βρίσκεται;
Μπορούμε να ζήσουμε μέσα στην καρδιά της γης!!!
Ας προσπαθήσουμε…
Όλοι μαζί…
Ποια αγάπη;… αφού δείχνουμε τσεκούρια.
Μια κομμένη παπαρούνα στο λιβάδι…
Υπάρχουν στιγμές που δεν υπάρχει σεβασμός.
Κι αν υπάρχει;
Είναι λίγος.
Κομμένος κορμός… Θλίψη…
Άραγε που πάει ο κόσμος μας;
Υπάρχει ελπίδα;… που βρίσκεται;
Μπορούμε να ζήσουμε μέσα στην καρδιά της γης!!!
Ας προσπαθήσουμε…
Όλοι μαζί…
Κοιτώντας την φωτογραφία της Λίλας
Οι συμμαθητές της…
Οι συμμαθητές της…
Α2 1ου ΕΠΑΛ Σύρου
φωτογραφία 2 της Λίλας Κρεατσούλα.Το πολυτιμότερο.
Χρόνο με το χρόνο ο κόσμος αλλάζει.
Κάθε μέρα που περνάει
αντικρίζω απ΄ το παράθυρό μου σμήνος που κελαηδάει.
Τα σύννεφα γελάνε,
μορφές αλλάζουν, τα μάτια ξεγελάνε,
στο γαλάζιο γλιστράνε.
Κάθε νύχτα που περνά
τ΄ άστρα κρατάνε συντροφιά
σε όποιον ξαγρυπνά
και οι τζίτζικες πριν το χειμώνα
τραγουδούν κάθε δευτερόλεπτο και
μια διαφοροποιημένη νότα.
Όταν ξημερώνει, ακτίνες φωτίζουν ψηλά
ενός βουνού την πλαγιά.
Tα δέντρα ξυπνούν
και σιγοτραγουδούν
στο πέρασμα του ανέμου.
Όμως τώρα πια
δεν είναι όπως παλιά,
ελπίζω να κράτησες ντοκουμέντα
απ΄ όλα τα καλά.
Σμήνος πουλιών στο σκούρο μπλεπετούν
και τ΄ άστρα συντροφιά δεν κρατούν,
τώρα αν τα κοιτάς
συλλογίζεσαι πως κάπου εκεί θα πάς.
Γιατί όσο πιο πολύ καταστρέφεις,
στο δικό σου κενό ολοένα και πέφτεις.
Παντελής Μαρώτης Α2
(Για την φωτογραφία 2 της Λίλας)
φωτογραφία Νίκης ΚαβουρίδηΣήμερα 1 Μαΐου
μια ημερομηνία για τον καθένα μας .
χίλιες σημασίες.
Σήμερα το κέλτικο Μπετλέιν αλλά και για άλλους
η εωσφορική γιορτή Νύχτας του Walpurgis.
Σήμερα είναι μια λυπηρή όμως κατά βάθος μέρα.
μπροστά μας μια αιματοβαμμένη πλατεία .
τα συντρίμμια μια ειρηνικής πορείας ……
με αιτήματα….?
Για εμάς σίγουρα κάτι αυτονόητο…..
8 ώρες δουλειάς 8 ώρες ανάπαυσης 8 ώρες διασκέδασης
και όμως τότε δεν ήταν.
Μέσα σε όλα αυτά,
εγώ πέρασα μια άλλη Πρωτομαγιά,
πιο απλή, αλλά μοναδική για έμενα.
Χωρίς γιορτές, με φωτιές και ξέφρενους χορούς ,
ή με θυσίες και με αίμα να ξεχύνεται παντού.
Μοναδική γιορτή.
Ήμουν εκεί που αγαπώ κοντά σε ότι αγαπώ,
η χαρά μου -φωτιά,
το γέλιο μου, το τραγούδι μου, ξέφρενος χορός ,
ο χρόνος μου γινόταν θυσία μπροστά σε ότι ξεχυνόταν
εδώ -παντού, στην ψυχή του καθενός.
μια ημερομηνία για τον καθένα μας .
χίλιες σημασίες.
Σήμερα το κέλτικο Μπετλέιν αλλά και για άλλους
η εωσφορική γιορτή Νύχτας του Walpurgis.
Σήμερα είναι μια λυπηρή όμως κατά βάθος μέρα.
μπροστά μας μια αιματοβαμμένη πλατεία .
τα συντρίμμια μια ειρηνικής πορείας ……
με αιτήματα….?
Για εμάς σίγουρα κάτι αυτονόητο…..
8 ώρες δουλειάς 8 ώρες ανάπαυσης 8 ώρες διασκέδασης
και όμως τότε δεν ήταν.
Μέσα σε όλα αυτά,
εγώ πέρασα μια άλλη Πρωτομαγιά,
πιο απλή, αλλά μοναδική για έμενα.
Χωρίς γιορτές, με φωτιές και ξέφρενους χορούς ,
ή με θυσίες και με αίμα να ξεχύνεται παντού.
Μοναδική γιορτή.
Ήμουν εκεί που αγαπώ κοντά σε ότι αγαπώ,
η χαρά μου -φωτιά,
το γέλιο μου, το τραγούδι μου, ξέφρενος χορός ,
ο χρόνος μου γινόταν θυσία μπροστά σε ότι ξεχυνόταν
εδώ -παντού, στην ψυχή του καθενός.
Καβουρίδη Νίκη
1ο ΕΠΑΛ ΣΥΡΟΥ
Μάης 2009
