Με το ποδήλατο κατηφορίζοντας,
αέρας να μου λούζει τα μαλλιά .
Με το φως που μοιράζει ο ορίζοντας
και τα μάτια μου να παίρνουν φωτιά.
Στρίβω δεξιά απ’ τη φασαρία
και των αμαξιών την ακινησία.
Οδηγώντας προσεκτικά
στα επόμενα στενά
δίπλα μου ξεπροβάλει μια σκιά.
Βαθιές μεγάλες χαρακιές,
μαύρο αυλάκι στο πρόσωπο του.
Το βλέμμα μου στάθηκε λίγες στιγμές,
Το βλέμμα μου στάθηκε λίγες στιγμές,
τα δάχτυλα αγκάλιασαν τον καπνό του.
Έβαλε μια μικρή φωτιά
κι έφαγε τη μέρα του….
Μαρώτης Παντελής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου